Станав предоцна и задоцнив на училиште; влегов во класот без да чукнам на вратата; беше понеделник и имавме класен час кај Фискултурецот.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Мама никогаш не задоцни на работа. Никогаш не се успиваше.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Врати се, мора да го разбудиме на време нашето осумнаесетгодишно детенце кое повторно се успа и задоцни на училиште!
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)
Говорејќи на неговиот јазик, но со многу грешки, му објасни дека задоцнил на аудицијата, дека древното африканско племе ја освоило салата и дека се наоѓа во земја во која е смртен грев неумеењето да се одигра ритуалниот танц во чест на владетелот.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)