Всушност, заклучи авторот, Митко Кривашија воопшто и не беше комунист туку само наивен човек кој важеше за добар и чесен, за кого практично непостоечката и неостварлива правда беше идеал од којшто тој не можеше да се откаже и истовремено беше уверен дека само комунистичката доктрина би била способна правдата како што тој ја замислуваше да стане стварност на секојдневието.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Тој е човек измама, во себе заклучи авторот.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Можеше да има малку подолги нозе, исто така подоцна заклучи авторот, но тогаш веќе беше предоцна за тоа.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Веројатно да го пополни колебањето дали и каде да седне, заклучи авторот.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Поскоро човек би можел да ги расебети ѕвездите на небото, заклучи авторот и го продолжи бавното одење додека часовникот не покажа преминување преку дванаесеттиот час на денот.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Хм, си пристори авторот. Овој е цврсто клапнат на нешто, има лежиште, заклучи авторот во целосно недоумение.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)