залута (гл.) - по (предл.)

Аритон Јаковлески малку како да позастана, како да не разбра, некако неодредено погледот му залута по салата, а потоа се закова на оној ѕид каде што висеше домскиот часовник.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)