замине (гл.) - сам (прид.)

Мајка речиси никогаш не била во средиштето на нарушената тишина во семејството, секогаш беше некако скраја, да нè подзадржи на работ од животот, да нè понесе, а сега таа сакаше да замине сама преку границата.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Јас не те напикав во вагонот за да си заминеш сама?
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
- Простете, погрешно се изразив. Помислив ако веќе некаде заминала, секако не заминала сама.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)