„Рече дека е повикан од смртта... Требало да си замине токму вечерва.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Последните букви што отидоа беа следниве, дадени овде како филмски вратен скок во базен: „... Сонцето е крвник кој што со срповите на зраците ги сече главите на Сенките...“ 92 Margina #21 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
„Да се концентрирам малку, шприцнувајќи еден сноп и запалувајќи ја книгава?! - се двоуми мошне кратко, Призрак, а буквите веќе летаат по отворените светлински патеки, заминуваат токму со оној ритам со кој Месечината се гасне, оставајќи му го просторот на Витгенштајновото Сонце...
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)