Не постои еден начин на пишување. Така, започнуваме со барањето на одговорите, а не на одговорот.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Секое започнуваше со зборовите, „Во име на љубовта прости ми“.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
На пример, рускиот поет Мајаковски тврдеше дека „религијата се трансформира во револуција која започнува со негација на Бога”, но за поетот таа останува возвишена љубов.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Започнувајќи со расправа за тоа што не е во ред со философијата на умот, Серл ги карактеризира и отфрла философските учења на материјализмот во неговите различни облици (логички бихејвиоризам, теорија за идентитет на типови, теорија за идентитет на знаци, функционализмот на црната кутија, јаката вештачка интелигенција, елиминативниот материјализам,натурализирачката интенционалност).
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
И така обете започнуваа со аз.
„За буквите“
од Црноризец Храбар
(1754)
Таа* започнува со алфа, а оваа* со аз.
„За буквите“
од Црноризец Храбар
(1754)
Одвреме-навреме ќе се пронесеше вест низ селото (вистинска или лажна) дека го виделе Анко во некоја пештера во планината и џандарите започнуваа со потера.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Откако ќе проценеше дека бричот е доволно остар за брадата на дедо му, берберот го оставаше каишот и го фаќаше дедо му за вратот со левата рака, додека со десната започнуваше со бричењето.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Пиесата „Идиотите никогаш не умираат“ започнува со монологот на главниот лик, Чарли Офтика.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Поради здравјето, ми вели додека ја затворам вратата од лифтот, а потоа, на патот нагоре, таа започнува со кажувањето на првата приказна во текот на оваа посета и веќе е некаде кај описот на канцеларијата на адвокатот Сечков, додека јас сѐ уште ја затворам вратата од двата куфера во рацете.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Понатаму, имаш интелигентно обмислени начини кои што даваат информации во врска со пишувањето на буквата, имињата кои што започнуваат со неа...
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
Прв започнуваше со јадење домаќинот, а потоа другите.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Уште подоцна настанува некоја длабока омраза, иако не кон целата вселена, којашто започнува со Big bang-от и продолжува сѐ до стоковните методи и којашто со сите свои полиња и релации обликува проект што „експериментално“ го задржува калкулативното мислење.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Од Грците понижен, исмеан од бугарскиот литературен круг, прогласен јавно и тајно за неспособен поет без вредност, иако како него немало друг, препев на Сердарот и Скендер - бег започнува со ревност.
„Портокалова“
од Оливера Доцевска
(2013)
Излегуваат поздравени од воодушевените извици на насобраната толпа, излегуваат со своите чудни погледи, со своите неразбирливи мрморења, во распарталени алишта.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Ја очекуваат големата свеченост, која започнува со отворањето на кафезите, од кои излегуваат заробените.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Така се започнува со попис на козите; со тоа ќе биде означен процесот на трансформација на селаните во граѓани.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Тогаш завршуваше само замислено да чекори крај бреговите на езерото, осамен, гледајќи ја играта на брановите, споредувајќи го животот со судбината на токму овие бранови, кои секогаш одново треба да започнуваат со патот кон брегот.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Така, и не насетувајќи, влегуваше во онаа состојба што ја претставува првата фаза од умирањето, кога човек започнува со поголем интерес да ја гледа сенката што ја фрлаат предметите, отколку самите предмети.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Мислеше на туѓинецот- градител што умре и на сиромасите што ќе ја јадат неговата печалба.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Ако, пак, работата беше особено тешка, тогаш тој имаше обичај дури и воопшто да не ги завршува речениците, така што мошне често, започнувајќи со зборовите: „Тоа е, навистина, сосема онака...“ – а понатаму веќе немаше воопшто ништо, зашто и самиот тој забораваше, мислејќи дека кажал сѐ што било потребно.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Започнувајќи со седумдесеттите години физичарите флертуваат со идејата дека теоријата на хаосот може да го објасни поведението на сложените системи.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
„Она што на почетокот започнува со случајна конфигурација на белези и стратегии започнува да се развива на многу организиран начин,“ заклучува Холанд.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)