И, една средба од час и долги 6 месеци и, кога ги раздени, тој немаше со што да се пофали кај другарите уз ж’та зашто се зарече дека нема да се приближи до шишето никогаш повеќе.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Датум на којшто се зареков дека додека си жив ќе одам во црква и ќе палам свеќа за твое здравје.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
- Поради тоа, се зареков дека ова ќе го напишам.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Таа вечер, сместувајќи ги коските на Митруша во новиот гроб, стариот железничар се зарече дека никогаш веќе нема да ги распретува - ни да го сели, ни да го пусти, ни да го штури.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)