Борина во таквите случаи не се клава да не светни куќата и да ги види некој од баџата, оти за дупките Митра се погрижи та одамна ги затна со крпи: „да не ѝ дува северот“, — им велеше на жените, кога ја прашаа што толку иззатнала.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Трчам низ чекалницата затната со народ: не знаеш чии нозе од чија глава се.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Од прозорецот, со двете окна затнати со крпи, се симна и последната ронка темнина правејќи ја видлива зачаденоста и изболвосеринетоста на стаклата.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)