звучи (гл.) - вистинит (прил.)

Секое делче од спомените, дури и кога е лажовно ним им звучи вистинито.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Но исто така, не е поблиску до реалноста ако работите се постават изолирано и суво како на пример “Овие денови се случи ова”, но колку што побрзо навлегувате понатаму, влегувате во проблематична зона каде морате да експериментирате, низ вашиот прозен стил можете да направите да звучи вистинито како математичка равенка.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Вистинито а не постои! „Каде ли го затуривме?“
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)