здружи (гл.) - во (предл.)

СТРИКО МАРКО: (Со топлина), Тој е!... Караман Атанас!...
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
(Сите групи се здружуваат во една. Секој вади од торбата по нешто за јадење. Додека се поткрепуваат оддалеку се слуша меката и болна мелодија на кавал).
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
2. ЧОВЕК АКО САМ НЕ СЕ БЕНДИСА, ЌЕ СЕ УБИЕ ВЕДНАШ - еј, нарциси, самољупци, да се обединиме е редно, задачата многуцветна се наложува и пред нас: сите свои бендисувања да ги здружиме во едно!...
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)
И сончевата светлост на нивните лица помодрувала. Господи, каде се изворите на спокојството?
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Значи, четириесет камења за дваесет воденици, ја извлекол главата од волнената облека чпртавиот домородец Гавруш Пребонд. - Оние осумнаесет ќе се здружат во девет запреги.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Не е ни чудо што постојано прашуваме, со едвај потиснато нетрпение, зошто просто не исчезне таа геј-култура.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Сигурно општествената прифатеност и интегрираност ќе ѝ стават крај на геј-културата.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Бидејќи геј-луѓето веќе не се угнетени, нема некоја причина да се здружуваат во посебни општествени групи, а камоли да создаваат посебни културни заедници.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Геј-културата е остаток од едно минато време.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Го кочи остварувањето на асимилацијата.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Истото може да се каже и за сродната идеја на филозофот Јирген Хабермас за јавната сфера („сферата каде приватните лица се здружуваат во јавност“ 80).
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Она што е уникатно според Хабермас е медиумот на оваа политичка конфронтација, односно јавното расудување: „Буржоаската јавна сфера може да се сфати пред сѐ како сфера каде приватните лица се здружуваат во јавност; тие наскоро тврдеа дека јавната сфера регулира одозгора наспроти самите јавни власти, за да ги вклучи во дебата во врска со општите правила кои ги раководат односите во основа приватизираната но јавно релевантна сфера на стокова размена и општествен труд.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Областите од општествениот живот за кои претходно не се зборувало, па дури не се ни проблематизирале, сега се ставаат на јавна дебата.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Од друга страна, агората е многу тесно дефинирана како специфична форма на простор што се користи колективно, бидејќи во античка Грција политичките права биле ограничени на многу тесна имотна општествена класа („слободни граѓани“) – на тој начин исклучувајќи ги жените, децата, робовите и странските жители.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)