Проблемот го решил Орце. Тој побарал од Мерџанов во Цариград да му испрати некое момче кое го знае турскиот или грчкиот јазик, но не и нашиот.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
- Кога поминатата ноќ во она село те праша бегот кој ти ја дал пушката, ти покажа на домаќинот. Не знаел турски.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Но побратимот Јанко сè слушнал и сè разбрал, но не им признал дека знае турски и така гостинот Јанко му рекол на домаќинот: Побратиме, изморен сум, еве ќе си легнам тука на рогозината.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Викал нешто, ревел, знаел турски и можел да навредува и да проколнува.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Шатев негирал дека знае турски јазик.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Всушност, не ја сфаќал расправијата. Онисифор Проказник воздивнувајќи чучнал и самиот.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)