Малтерџијата беше едно вредно, здраво момче, косата му беше станата целата златна од сонцето на изминатото лето, имаше бакарни топки мускули на рамената, идеше кон Језекил со својата копанка.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Ако сме ние сликари- скитници, овој што иде кон нас - тоа е наш реквизит - тоа е поет- скитник, - објаснуваше Кире.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Вака, цели дрвја идат кон тебе.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Му дојде редот, прашува Јон и иди кон мене.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Идеше кон него, како виулица, начекувајќи го во единствениот миг, кога тој не беше сосема спремен да го пресретне и тоа беше една можност, со која што оној се ползуваше, а тоа беше нешто, што си беше сосема во правина.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Однадвор слушам чекори. Идат кон мене се наближуваат.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)