иде (гл.) - со (предл.)

Првите дни машките фрлаа по некој и друг поглед во Нешка кога идеше со бацкови и Стојановци измиена, исчешлана, без прцле и цилувци, во ново кошулче, со ново гунче, подбрадена под гуша, но кога се виде дека ја вардат тројца, сите дечиња, и тие од I одделение па дури и од IV, не смееја да ѝ се опулат накриво, не пак да ја задеваат.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Марије млада невеста родена деведеста по грешка со дете заглави свадба мораше да направи Везден на мобилен киснеше на шопинзи често идеше со другарки кафе пиеше мажот и непран идеше
„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)
II Ти идеме со векови од дедовци од предеди пред твојот лик сонцето што го впил и славејот и бранот и навевот на снеговите.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
Ти и самиот знаеш, секој ден ти идам со разни молби и давии.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Сака да отвори дуќан за сладолед и шербет, и што иде со тоа: ашуре, сараклии, локум и салеп, боза, кадаиф и баклави.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
ТЕОДОС: (Гледа.) Леле, леле! Циганија! Цел буљук!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
АРСО: По тебе: идат со свирки, да те веселат, галиба.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Идеш со кола до најблиското езеро, ја оставаш колата, ја облакаш најдебелата јакна и го зимаш ранецот пун со вунени чорапи, поткапи, ѕиври и нормално – термос со греана ракија.
„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)
— Идевте со Оливера Поточка, вели.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Се запна и Никифор да иде со мене, не ме пушта сама.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
„Ајте сега, господот ваш, обидете се ако ви држи...” им велеше на луѓето кои стоеја со копачките да му ја срушат; тие кога ќе ја видеа пушката, се растураа и пак се враќаа; тоа со месеци го чинеа: идеа со копачите, вртеа околу куќата и пак се распрснуваа кога ќе го видеа Бандо со пушката; се обидуваа и ноќе и дење, но тој секогаш беше тука: стражареше на мазгалката и ја вртеше пушката кон нив.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
По нејзиното заминување, луѓето одеа на местото каде што пукаше војската да видат што е станато и идеа со ифрит во душата велејќи: по никакви качаци не пукала војската, туку вежби си правела...
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
А гостилничарот идеше со земјено тавче в раце, што го спушти сред маса како колач на среде.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Ми помага само со сенката. Оти сенката иди со мене, по мене. Не ме остава да бидам сосема сам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Иди со пушката и ја крева нагоре, го бара со цевката Дука Вендија.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Пукањето иди со мене. Не можеш да му избегаш.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)