По мене му е лиднат умот, што се вели, и иде ко сираче, никаде не ме испушта.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Го запирам дишењето, а тропањето си трае, си иди ко оддалеку. Ја пуштам раката под мене, барам да видам што тропа, од кај иди чукањето.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)