Тој влезе во својата соба. Сакаше да избегне да му се заблагодарувам, но знаев дека оттаму ќе го наслушнува моето расположение.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Во овој момент, на пример, ми наидува очигледноста дека човек додека е жив живее помеѓу две површности поради што ни самиот не може да избегне да биде површен.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Едноставно избегнал да ѝ го спомене името на својата убавица.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Изгледа мајка ми овојпат намерно избегна да ги именува кутрите желки. Убаво го рековте она, Лев Петрович!
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Се разбира, мојот господин Семјон го премолча името на убавицата за која се посомневал дека би можела да биде во некаква врска со тој негов случаен соговорник од кафеаната.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)