Мајка ѝ ги избриша рацете од едно крпче, ја фати Ема за раменици, се наведна накај неа и малку ја подушка.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Откако ги избриша рацете со ризата, ја зеде чашката и ѝ наздрави на Комисијата изразувајќи ѝ задоволство што дошла овде и што може да ја поздрави; кренаа чашки полковниците, му отпоздравија и почнаа да јадат.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Рози си ги избриша рацете од пешкирот и излезе на терасата.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Тодора се премести тешко од нога на нога и намерно си ги избриша рацете од скуталето, кое малку и го поткрена, божем се готви за нафора, а попот тогаш ѝ го виде мевот што баеги се беше устремил нагоре.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Го пофаќам, а после не знам како да си ја избришам раката. Ја тријам со лапајцата што се топи на земјата.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Сигурно смрдам, си помисли. Сигурно секогаш смрдам и сите алишта ми смрдат.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)