избрка (гл.) - надвор (прил.)

Прислужникот чичко Петре веројатно ѝ ја знаел маната: ѝ набута во устата коцки шеќер а потоа нѐ избрка надвор.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Стои миг-два, стеснувајќи се, во очекување учителот пак да го избрка надвор, потоа, охрабрен малку од неговото молчење, ја затвора вратата тивко и пречекорува кон таблата.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)