извика (гл.) - роза (имн.)

Земјата леташе врз капакот на гробот. - Христос воскресе од мртвите... - извика Роза и заплака.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
И макар понешто од тоа им остави на своите деца. За тоа му благодариме.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
„Прекрасни се“, извика Рози. „Каде е мајка им?“
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)