Кај Батанџиовци една вечер станаа пискотници во племната.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Ретко ќе се најде перо и рака да ги опишат, но отприлика изгледаа вака: — Аман ага, аман пашум, аман султанум! — пиштеше и се виткаше од ударите дедот Стојко Кусибоја налегнат во сред двор во тињата.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Изгледаше вака, о блажени, ако ми верувате, односно ако верувате на очите мои, со мои очи видено, од моја рака умножено: „Пресметка“, рече.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
- Добро, - вели човекот, - ама бива ли вашата зграда да изгледа вака грдо?
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)