Таа го граба јорганот од неговиот кревет и брзо излегува со него, грчевито стегајќи го како да гушка нешто мило, го носи во својата соба и таму паѓа со него на кревет, и плаче, плаче.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Сите беа жртви на комарот. Влегуваа со ентузијазам, излегуваа со очај.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Изабел рано наутро се дотеруваше и излегуваше со нејзиното Рено.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
На тоа му одговорив, дека не треба да се опушта и да ми се пушта зошто до вчера излегував со другар му, а сега без ни малку грижа на совеста очекува да бидам со него.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Од друга страна пак, да можам денес, со помош на некоја сѐ уште неусовршена технологија, да му појдам во пресрет, со какво задоволство би му позајмувал пари, или уште повеќе, би излегувал со него на пиво и би муабетел за старите добри времиња?
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Затоа едни влегуваа, други излегуваа со бучни кликтежи и некаде исчезнуваа.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
„Имаш некој динар, педер?“ беше прашањето по кое знаеше дека таа вечер излегува со девојката, а кога ќе го прашаше: „Кога си утре на училиште? “, знаеше дека брат му сака да ја донесе дома и да бидат сами, за да водат љубов наутро во собата која ја делеа двајцата, додека тој е на училиште, а неговите се на работа.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
- Син ти излегува со неа затоа што треба да излегува со девојки, се јави повторно мајка му. - Кај ја најде...
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Излегуваа со гавазот и Бошко од Скопје, а уште се слушаше викотницата што го поздравуваше заминувањето на султанот.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
„Ти мене ме лажеш! Јас трошам време да разговарам со фини, богати луѓе за тебе, да те вдомам во куќа во која ќе имаш добар живот, а ти мене ми се спротивставуваш, ми вадиш некакви модерни теории, ми криеш, прајш работи зад мојо грб и излегваш со непознати??!?!?
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Едно време тој престана и да излегува со нив.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Излегуваат поздравени од воодушевените извици на насобраната толпа, излегуваат со своите чудни погледи, со своите неразбирливи мрморења, во распарталени алишта.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Потем, среќни, излегувавме со козлето по маалото за да огласиме кој е дојден кај нас. Сите со занес нѐ слушаа.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Хорхе Луис Борхес РОЗАТА НА ПАРАЦЕЛЗУС
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Зашто, кој нема пари, не излегува со дама.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Отрчуваме пред меаната од Доксима Тренчески. Доксим излегува со велка варена тиква в раце. Ја чу вревата и излегува на врата.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)