излезе (гл.) - пред (предл.)

Затоа, тој еден ден, излезе пред татко му и рече: - Време е веќе, татко, за тргнување.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Излегов пред излегување, излегов со жолта кошула, излегов со рака в џеб и со рака чекороследна во пред- предвечерината на денот недоквачен, на денот на кој му смрдеше од уста, на денот самоубиец.
„Зошто мене ваков џигер“ од Јовица Ивановски (1994)
Соња и Љупчо излегоа пред таблата.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
Гледаш како живееме ние слободно? Не се плашиме ни од Адема, ни од најлошиот Турчин, само да ни излезе пред пушка.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Сега крој го планот ти како да излезиш пред судот прав, а јас крив.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
„Право рече овој прост селанец. Еве, четири пет месеци преседов во ова ѓаурско село, едно влакно од косата не загина ни на еден војник, а камо ли мене.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Јован се поразведри и почна да мисли како да се претстави оваа нивна ортачка работа.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Го дупна коњот, излезе пред војската, оставајќи еден од муљаземите одзади да не се врати некој војник да направи некој маскарлак.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Веруваше дека волците се повлекле, ја напуштиле опсадата на колибата, а сепак се плашеше сам да излезе пред колибата.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Запали една иверка борина и излезе пред колибата.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Ја закачи на еден клин зад вратата и излезе пред колибата, провирајќи се меѓу стеблата на буките, како да се крие од некого.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Откако го изрина ѓубрето кај говедата, Бојан излезе пред плевната.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Скрши две поголеми парчиња тричник и излезе пред колибата.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
По половина час пушката веќе не беше тајна за него, па зеде еден патрон, излезе пред колибата, го стави во цевката, го врати затворачот, ја крена цевката в небо и го притисна чкрапалото.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Кога заврши претставата, со грмеж во салата (дали како сценски ефект или како ровја над градот, не беше јасно), а светлата се запалија во гледалиштето, актерите излегоа пред спуштената завеса, избледена и излитена, па долго и длабоко се поклонуваа пред публиката измамувајќи само млак, пристоен но повремен аплауз.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Учителката не рече ништо. Само го зема блокчето со мачето и излезе пред одделението.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Учителката не рече ништо. Само го зема блокчето со мачето и излезе пред одделението.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Брзо се расонив од тешкиот сон, без униформа и бос излегов пред караулата.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Летното сонце не можеше да ни ги стопли коските, се тресевме и ги триевме дланките една од друга, и нагоре-надолу од бутовите до колената.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Појадувавме леб со лажичка путер и чај, а потоа излеговме пред бараката.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Сакате да нѐ вратите без камења. Помочани да излеземе пред светов.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Викал: - Сакате да нѐ измамите, да ни ги земете и парите и двоколките.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Потоа минав низ теснецот меѓу ракометното игралиште и фискултурниот дом, поодев уште педесетина метри и излегов пред Офицерски, на самиот почеток на главната улица. 64 okno.mk
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Заминуваше, носејќи ја својата збигорена улетнатост во градите, сега веќе постојано свесен за сите оние стреловити препречувања на неговиот пат, во кој дивината сепак ниеднаш немаше смелост да му излезе пред погледот на чист дофат.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Излегов малку да прошетам; и при тоа, колку што е возможно тоа, да се мисли на нешто сосема друго, на нешто свое, за кога ќе излезе пред тебе онај живот отаде, тој да те сепне, да те разбуди, да те натера малку да се стреснеш и во истиот миг да бидеш спремен за она, што треба да го сториш со пушката, брзо и без двоумење, сигурно.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Кога излегоа пред гробиштата луѓето се видоа цели.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
3. И пак доколку беше таа, Рубина Фаин уште еднаш излезе пред моите очи, излезе од ништо речиси од некаква линија на мрак и полумрак, слична на нејасен кораб што расне од точка и се доближува низ темни гами додека зад него, зад неговата сѐ појасна силуета, останува повидокот без привлечност и без моќ да предизвика генуфлексилност за осаменикот на крајбрежјето.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Сетне, кога тргнавме, тој излезе пред нас, знаеше дека се поаѓа.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Кога ќе врвеше низ дворот, или кога ќе одеше по патот во полето на работа, ја гмечеше бесно секоја бубачка што ќе ѝ излезеше пред нозете.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
По таа причина сѐ што требаше да излезе пред султанот, го решаваше Великиот везир.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Страшни слики му излегоа пред очи: Што ли има станато со детето?
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Пред очите ѝ никна она малото Крле попово, на кое му даваше тиква, кора и јајца заедно со нејзините деца и ѝ излегоа пред паметта сите стари планови.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Најпосле и ќотекот не помогна, та еден ден сам Стојо излезе пред браќа си со предлог за делење: — Море браќа, ваа не а бива што не а бива.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Беше сигурен:ја минаа шумичката и од еден скоро непреоден дол, заштитен со боцкави змии на густо збиени капини, излегоа пред студен рид, нем и пуст како тајна.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Дури и мажите од трупецот ќе се изненадеа кога тој, сосема неочекувано, ќе излезеше пред летната кујна.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Смеата и натаму ечеше, владееше возбуденост. Малото девојченце побегна, плачејќи. Госпоѓа Морис излезе пред куќи.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Тогаш Трајанка излезе пред децата и ги грабна оние двајцата што се бореа.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Немаше смелост да му излезе пред очи на мајсторот а камоли да се врати во домот.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
По него фотографот, ротниот, двајцата фелдфебели, ефрејторот. Фотографот излезе пред групата, застана свртувајќи се кон нив.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Ни Коте ни Методија ништо не сфаќаа. Повеќе од вчудоневиденост одошто од почит ги пуштија братучедите меѓу нив прави да излезат, се погледнаа и кога Коте се пресегна по клучот од надворешната врата, Методија излезе пред него.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Двајца вооружени луѓе, облечени во албанска носија, ненадејно излегле пред децата и ги „плениле“ детето и самиот Прнаров.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Излезе пред него еден старец и, ни пет ни шест, му рече: - Малчо, кажи која желба сакаш да ти ја исполнам!
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)