Во понеделник, во вторник, во среда, во четврток, без пајаците бидејќи сè уште чекав, бидејќи сè уште чекам на оваа клупа на станицата Шемен Вер со ова тефтерче во кое едната рака пишува за да измисли некое време што нема да биде исклучиво овој бескраен виор кој ме разнесува кон саботата, кога можеби сè ќе биде завршено, кога ќе се враќам сам чувствувајќи дека веќе се будат и почнуваат пак да грицкаат барајќи со своите разбеснети клешти нова игра, друга мари-Клод, други Паули, повторување по секој пораз, повторен канцерозен почеток.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Ќе морам да измислам некоја долга приказна за тетките, рече Емилија.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Подмладокот на комунистите, клубот на младите литерати (веројатно зборот - "писател" асоцира на сиромаштија и тавански незагреани сопчиња, па комунистите мораа да измислат некој нов збор за овој занает), локалниот стрелачки клуб... во триесет години на неуспешна демократија, со оглед на тоа дека беше во центарот на градот, на зградата ѝ фрлија мерак политичките партии.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Драги мои властодршци, менувајте се вие колку сакате, јас секогаш ќе можам да измислам некоја политички (не)подобна приказна.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
- На пример, она за велосипедите, неизоставно треба да го скокнеш – рече тој – измисли некоја друга причина зошто сте се задржале во грмушките толку долго.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
- А, кога ќе забележат дека ми го нема велосипедот? – прашав.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Но ако веќе бидеш принуден нешто да кажеш, спомни го моето, или измисли некое трето, му рекол.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Но име што не постои. Позволјају.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
А ако не го послуша, зар немаше да измисли некоја казна за да ја подзапре?
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Како што врват работите, некому му годи да биде токму ваква.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)