Губењето на митската верба во моќта на родното место, семејството, мајката, таткото, браќата, сестрите, блиските и предавањето на фугата на егзилот, предизвикуваат поетот најсилно упориште да најде во татковината на јазикот.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Кога Махмуд Дарвиш ќе пее од затворот со голема носталгија за топлото лепче и кафето од рацете на својата мајка, тој го изразува големиот трагизам на својот егзил.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Во дипломатска мисија на добра волја се впуштил зетот на градоначалникот, кој изразил големо жалење за направената грешка.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)