А потоа, наеднаш, без да инсистирам на некакво вмимание или пак ветување што треба лично да го изрече, тој уште еднаш потврди дека не случајно спомнал оти знае што ме мачи.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Посебно ми падна в очи онаа негова реченица што ги избриша сите мои сомненија.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Она: "Јас сум дојден овде со едиствена намера да учам".
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Она што тогаш го изрече мене ми се допадна.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)