има (гл.) - преден (прид.)

Тоа е јаство во збрка, нарцизам, во инхеренцијата на оној што гледа во она што го гледа - значи, јаство коешто е фатено во стварите, коешто има предна и задна страна, минато и иднина...
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Тоа не е јаство како транспаренција, како мисла што својот објект го промислува со усвојување, претворајќи го во мисла.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)