има (гл.) - шарен (прид.)

Од далеку не може да се разликува дали е девојка или жена; почесто со раката ја зафрлува косата зад главата, а понекогаш и со замавнување на главата како да излегува од вода; се чини како повремено да ги облизнува узните и ја отвора чантата да се види во огледалцето; на себе има шарен фустан со цвеќиња како да е дел од цветната алеа околу неа; фустнот и е затегнат и ѝ се оцртува напнатите гради како никулци што про'ртуваат.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
На глава имаше шарена шамија, лицето и беше бледо и добродушно, а очите исполнети со болка.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)