Извади едно парче, го донесе над огништето, го исчисти од солта, па го исече на четири парчиња.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Велат, пак покскапела струјата и ѓубретарината. Оп, се исеков на бричење.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Оној што го разочара го паркира џипот и додека автоматската врата на гаражата полека се затвораше, од предното седиште ги извади хартиените ќеси полни со пластични шишиња со природен џус, конзерви со сос од домати, парчиња свежа риба завиткани во мрсна хартија, јајца, вакуумиран леб веќе исечен на парчиња, филтер-кафе, пена за бричење, зелена салата, крем за лице за мажи...
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Тој уживаше да го гледа црвениот домат на ластарите исто колку што уживаше да го гледа исечен на парчиња во чинија.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Низ гаражата влезе право во кујната, го отвори големиот фрижидер и во него ја нареди храната.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Се исече на двајца за да не биде сам во мракот.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
- Јас пак, - рече таткото, - јас бев на пазар, купив сѐ што требаше, донесов леб и го исеков на резенки.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Го соблеков шинелот, со штикот го исеков на парчиња, во купче ги ставив под моторот, ги полеав со бензин и ги запалив.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)