Впрочем, Њујорк веќе не е политички град, и демонстрациите на различните идеолошки групи се ретки и секогаш смешни (етничките групи се искажуваат низ свечености и со покажувањето на својата расна присутност).
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Знаеме само дека таа се искажува низ страдањето како некакво искупување, како молба за прошка, и дека максима на таа состојба е: „Немој да се смееш, на лошо ќе ти испадне”.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Ема беше изненадена од ваквата провокација искажана низ директно прашање, што не беше вообичен начин на општење на нејзиниот претпоставен.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)