исправа (гл.) - пред (предл.)

Козичката го насетува присуството на волкот. Дивата шумска грамада се исправа пред неа.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Кога се исправа пред седелката, со левата рака држејќи се за дрвото, а во десната држејќи го секирчето, некое време се навикнува на темницата внатре, потоа, кога го здогледува бувот, исправен и скукален сред седелката, го зема со секирчето од страна, оддесно.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)