испрати (гл.) - ги (зам.)

А, ти, Арсене, испрати ги како знаеш! (Крстејќи се.) Оф, господе, господе!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
„Испрати ги луѓето надвор!“ Чкрипење на кристалниот песок.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
АРСО: (Се смее силно без глас, се превиткува од смев покрај колибата.)
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Во тоа време Тодор Органџиев во Велес примил телеграма од Солун со следнава содржина: „Сите пари што ги имате испратете ги, Шурков фалира“.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)