Така момчето го испрати деда си в село, да си отпочине три-четири дена, да се види со луѓето, да се оттргне малку од долгата осаменост.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
И кој, о, Господи, кој ни го испрати дедо Костадин со гласот на камбаната? Децата, златните, ли беа?
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Пола до пола, лаф муабет, го испрати дедот Петко поп Трајка до неговата порта и се разбраа дека на Илка ќе му земат за венчање три лири !...
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)