Така се испраќаме со Григора Бакалот. И со Левтерија. 143
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
По мене слегуваат и жените, ме испраќаат со детето.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Тие ги испраќаа со жален поглед се’ додека не исчезнеа зад првиот завој, но немаа смелост да се испречат пред некој од нив за да го помолат шоферот да ги качи.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Во војска, или на далечни патувања, се испраќаат со седење пред разделбата.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Ние го испраќаме со очите. Јошета го испраќаме, а го пречекуваме Доксима Тренчески.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)