испушти (гл.) - звук (имн.)

Не ми кажа дали гризеш? Кртот го грчи лицето, но од крпата не може да испушти звук.
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
Саше престана да плаче гласно и продолжи да липа, тивко, без да испушти звук, само солзи му се ронеа низ образите.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
А кога однадвор се слушна познатото свиркање, договорниот сигнал уште од времето кога низ два прста во устата се учеа да испуштаат звуци имитирајќи птици, Ване ја грабна раницата и пред да го допие чајот побрза да излезе.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Леле, колку ми беше жал за него! Толку тажни солзи, немав видено никогаш дотогаш.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Малиот му го бутка со нога. Курта ги зема очилата, му помага на Кртот да се исправи и му ги стави назад.
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)