Некаде кон пладне, нејзината рака ја испушти мојата. ѝ ги склопив очите, станав, излегов на балконот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Дури тогаш ја испушти мојата рака и продолжи да зборува ...
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
Паѓаше тивок септемвриски дожд, и јас ги прибрав дома двата стола на кои тоа лето во попладнињата седевме мајка и јас.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)