истера (гл.) - сиот (зам.)

Навистина, мажите Јанчески, откако загина стрико Анѓел и откако Боше нивни замина од Потковицава, како наеднаш да набубрија, и навистина на две различни страни, на едната Никола и братучедите, кои сè погласно се замешуваат во заедничките работи на Потковицата, а на другата сам Атанас, кој постојано вели Душава нема да ми се примири додека не го видам татка одмазден, но Никола е глава на сиот сој Јанчески па не чини она што му го прави Атанас, ако продолжи да не му се покорува на брата си, на лошо ќе го истера сиот сој Јанчески.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Една морница, што го престегна по целиот граден кош му го истера сиот здив.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)