Кога се вади од вагонот, му се исфрлува и лебот.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Фрли сега повеќе од страв, отколку од сѐ друго, фрли сѐ уште со онаа наостреност во себе, но си го исфрли и последното зрно и знаеше дека му преостануваа само уште неколку мига, во кои требаше да се реши сѐ.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Во текот на летото во централна Егејска Македонија е исфрлен и првиот одред на ЕЛАС.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)