Ја изведов точката беспрекорно; на еден необично, гротескно висок кревет, што го бевме направиле специјално за таа намена, лежеа, во прегратка Луција и Земанек, а јас со скалата, потпрена на ништо, во воздух, се обидував да се качам и да видам што прават; јас бев, наводно, глупавиот сопруг на Луција, а Земанек нејзиниот љубовник. Луција П беше Петрунела.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Трајче го одврза Дорча, му се качи и го потера да го пасе на Велјанова Ливада...
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
АНЃЕЛЕ: Далеку е, стрико, многу. Во Солун ќе се качиме и три недели само по вода, а друго башка.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Некоја гемија дали дојдува покрај земјава ваша за да се качам и да си одам?
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Потоа тој се качи и ми рече дека можам да јавам зад него.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Коњот бревташе од нејзината тежина, а и Дукле имаше голема мака помагајќи ѝ да се качи и да слезе од коњот.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)