Во песната на Абориџините задолжително има сврдле што прави дупки во совеста, има и ќутуци на кои се испоседната украдената стварност, има и дедовци кои претпладне коваат потковици а попладне учат да играат не лути се човече.
„Кревалка“
од Ристо Лазаров
(2011)