колне (гл.) - и (сврз.)

Го колнеа и младо и старо, но него клетва не го стигна.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Тука се! се огласуваше Петра, ама не го колнеше и не го караше, иако и устата и душата ѝ беа полни со клетви.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Првин молат, те благословат, а после те колнат и ти караат.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Тие го колнат и со месец и со крст да им каже која е таа Наполинка.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Луѓето затворени по куќите ги колнат и го молат бога да ги стиша, да ги спотера некаде.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Подофицерот е неборец, се колне и навистина личи на полжавче.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
и се враќаме пак назад, по истата трага со лазење и го наоѓаме Бугаринот кај што го оставивме, можевме и да го отепаме, ама ај, си велиш човек е, може тој ќе те носи ако те ранат, и што да правиме сега со тебе, му велиме, што ќе кажеме за тебе, а тој - вие сте ми мајка, вие - татко, ако ме кажете ќе ме стрелаат и нѐ моли, ни ја пика главата под колена, се митка ко живинче, се уплашив, вели, ама да не кажеш ти, му велиме, не, вели, уплашениот е секогаш уплашен, ме фати голем страв, вели, ме сопна и не можев да се помрднам, и го целива ножот, се колне и после фативме двајца Грци и тие ни кажаа дека ќе нѐ удрат два полка, еден грчки, и еден англиски, и ноќта зедовме наоколу сѐ миниравме, ископај чиневме дупка и наполни ја со дробен камен, со чакал, и среде камењата ќе врзиме по пет бомби во китка, со тел, сите дупки ги врзавме со една жица и кога наближија војниците, ги дрпнавме мините,
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)