лизне (гл.) - по (предл.)

Можеби беше солза која ќе светнеше и ќе наедрееше по калдрмата, потоа ќе се лизнеше по неа и наместо да ги натажеше луѓето што ќе ја сретнеа, таа ги смируваше, ги успокојуваше.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Пелагија ја носи на спиење Пела дозволувајќи му на Мурџо да ја лизне по зацрвенетите обравчиња, а потоа Перса го понудува со убава вечера која ја јаде пред врата додека таа му зборува Гледаш?
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Ги прифаќа и тој шишињата што му ги тутнуваат в раце и одлево и оддесно, им прави чест на добродушните селани, лизнува по малку од ракијата, а тие гледаат на сите начини да им угодат на гостите од градот.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
И натаму навидум незаинтересиран ме лизнува по раната и крвта престанува да тече.
„Или“ од Александар Прокопиев (1987)
Од допирот со јагненцето, од чувството што ја зафати додека тоа го празнеше нејзиното набрекнато виме, што веројатно неисцицано ѝ причинуваше болка, овцата се скроти, а по малку, иако претпазливо, си дозволи да го лизне по опавчето туѓото јагне што го смукаше нејзиното млеко.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Дедо ми пушти цела каленица вино и кога каленицата го врвеше првиот круг, како и другпат, додека ние ги баравме врелите компири, ни допушти и ние да лизнеме по една капка вино.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)