линее (гл.) - од (предл.)

Таму - тивко си линееше од тага и болка по убавата преспанка...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Беше тоа еден од оние големите волци, во расцутот на своите сили, колку едно јунче; неговото влакно, речиси тврдо, како кај ежовите, сега линееше од гладот и остануваше по снегот во излепени прамења, како од мрша.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)