Но тоа Арслана уште повеќе го раздразни и почна да се дере на него и да мава со камшикот.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Кажуј кои сет лошите луѓе или и тебе ќе обесам како оние магариња таму.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Децата сигурно уште долго ќе се маваа со снег ако на вратата не се покажеше татко му на Цане, чичо Никола.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
На троногалче седам и сеирот си гледам и немам што да правам па во оган дрва клавам и се мавам со чеканче по колено за да видам дали ми се добри рефлексите.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Еден очаен Убиец на покриви маваше со тупаници по автомобил, пермутирачки повторувајќи ги зборовите: „Ќе ја убијам, брате, ќе ја убијам!“
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
Но кожарот Аврам Сујак ги маваше со стап или со клоци и им помагаше на војниците во дерењето за да си ја земе кожата а и за да внимава да не се оштети.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Старото предание било сенка околу која не постоело ни движење ни надеж и лежело врз нејзината совладана свест.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Така е тоа: маваш со врпал и си ги соборуваш врз глава оревите на вчерашната темница.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Дончо не се ни завртува туку продолжува да мава со стапот лево и десно без да забележи дека патчето го има оддалечено од рекичката и дека го влечи речиси по средина на една бескрајна градина: лево домати, десно пиперки и гласот на Чана што го запира како висок плет Каде ти е Митра бре Дончо? и дури сега открива многу работнички околу мајка му.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Се фатија некои и раце со раце да се борат; маваа со клоци, со глава по нос, касаа со заби, но напаѓачите беа двојно повеќе и сите вооружени, та никаков изглед за спасување немаше.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Тупотам со пиралката по алиштата, мавам со сета сила, а од мене, чувствувам, истечува некоја лутина, некоја болка, срцето се бистри.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
- Тоа дете мава со камења, - вели Билјана. - Тоа дете е лошо!
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)