Тој е законот на Толе Паша во Мариово.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Почнаа ли да матат вода во аван, се знае.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Јок сме ги бркале бравите, јок сме му ја газеле тревата, сме му ја мателе водата.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
А тоа „помалку нешто" беше интернирање во внатрешноста на царството: да не им мател вода по Мариово, да можат тие слободно да вршат што сакаат.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Тој постојано посакуваше на Едо да му го даде своето презиме Пашалески, но му стануваше незгодно зашто секогаш при тоа се присетуваше дека Дракче, за кого тој знаеше дека му е вистинскиот татко, беше мачен човек, болен од офтика и кутриот толку мачно загинал па така, за да не ја мати водата кога ѝ треба разбистрување, Едо остана да си биде Бранов.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
— Крив сум, паша ефенди, пред тебе и пред падишахот, ама кој се надевал дека крај толкава сила ќе се осмелел некој и понатака да буричка и мати вода.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
— Како знаеш да ја ликвидираш оваа работа до есен, да не мрзне и гладува аскерот и на зима.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Ама, нам ни ја матат водата, ни ја враќаат назад.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)