- Интересен случај - не пропушти да прокоментира.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Не сум сигурен со каква цел но иследникот повеќепати побара да ги повторам имињата на децата што ме исмејувале. (Се разбира сега веќе не стоеше кај прозорецот туку повторно се беше вратил кај бирото и сите имиња што ќе ги спомнев грижливо ги запишуваше).
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Заспиваше во зафрленото катче на паркот и сонуваше за сѐ она на што мислеше пред да заспие само со едно око, загледан со другото во разбранетото минато.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Очите му беа оџагорени, мислиш пред себе видел дух!
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Вистината е, дека јас, всушност, тие денови мислев пред сѐ на Агна.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
-На сите други учесници, мислам пред сѐ на моите врсници што ме исмејуваа, она што се случуваше веројатно им наликувало на скеч или на хумореска во која, за жал, јас бев исмејуваниот.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)