„Причекај малку“, мистериозно изјави и исчезна во бањата. Се попалив. Тоа е тоа. Конечно.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Спасиба, спасиба, велам и не знам како да се вратам, како да ги наведнам очите.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Можеше да се закикоти, или да воздивне или да ги наведне очите, но ништо од тоа.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Бавно ми упати еден долг поглед, како да решава нешто, а потоа си дозволи себеси да поцрвени, вратот ѝ се облеа со лилјакови печати.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Си ги наведнав очите и почнав да си ја враќам назад, да си ја прибирам раката. Небаре удрена.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Јана ќе ги наведне очите кон пркосните врвови на градите.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)