накрши (гл.) - и (сврз.)

Строгите линии на неговото лице се накршија и низ возбудливото занесно шепотење прстите на оптегнатите раце фаќаа во просатранството нешто необично, меко, нежно, податливо...
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)