намига (гл.) - и (сврз.)

Оти јачменчок ти се фрла само ако намигаш и ако се смееш на коњски прдеж.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Го гледав а тој мислејќи дека се восхитувам со него ми намига и ми покажа под танките усни купиште зелени заби.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)