напира (гл.) - особено (прил.)

Крчмарот му потврдуваше со глава. - Во кој полк сте служеле? - праша тој. - 13 полк, 1 дружина, 1 рота, 1 звод, - провлече кметот напирајќи особено на први.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)