Мажите смерно пристапија пред него, му направија поклон, а потоа, помладиот од нив, (во тефтерот Акиноски пишувало дека се викал Теодор и дека бил управител на Имотот), на чисто турски јазик го покани заедно со другите главешини да им биде гостин.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)