Се завртев и ги напрегнав очите во мракот. Заедно со сенката се жбиравев.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Од толку што ги беше напрегнал очите, почувствува солзи во нив, сенките зачас му се изгубија, па ги затвори очите за миг, да се примири малку, да ги истисне солзите.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)